 |
 |
เมื่ออายุได้ ๑๓ ปี ต้องออกจากพระราชวังไปอยู่ข้างนอก (ตามกฎมณเฑียรบาล) แต่ยังทำงานเหมือนเดิม ได้รับตำแหน่งเป็น นายเทินมหาดเล็กเวรศักดิ์ แล้วเป็นนายชิตมหาดเล็กหุ้มแพรต้นเชือกเวรสิทธิ์ ได้รับพระราชทานเหรียญรัตนาภรณ์รัชกาลที่ ๕ ต่อมาได้รับพระราชทานเข็มพระชนมายุสมมงคลชั้น ๓ และเครื่องราช อิสริยาภรณ์มงกุฎสยามชื่อ วิจิตราภรณ์ ในสมัยรัชกาลที่ ๖ ได้เป็นนายหมู่ใหญ่หลวงพิศาล นายหมวดตรีในกองเสือป่า พ.ศ. ๒๔๖๖ ได้รับพระราชทานเหรียญรัตนภรณ์ ว.ป.ร. และเบญจมาภรณ์ช้างเผือก ต่อมาได้กราบถวายบังคมลาออกจากชีวิตราชสำนัก ไปรับราชการด้านมหาดไทยตามต่างจังหวัด จนกระทั่งเมื่อมีการเปลี่ยนแปลงการปกครอง ในปี พ.ศ. ๒๔๗๕ ขณะนั้นเป็นรองอำมาตย์เอก พระพิศาลสุริยศักดิ์ รับราชการเป็นนายอำเภอบ้านแหลม จังหวัดเพชรบุรี เมื่อออกจากราชการแล้ว ได้ใช้ชิวิตบั้นปลายด้วยการทำงานอิสระส่วนตัวอยู่กับบ้าน ทำสวนปลูกต้นไม้ ท่านถึงอนิจกรรม พ.ศ. ๒๕๒๗ อายุ ๙๓ ปี พระพิศาลสุริยศักดิ์ (เทิน บุนนาค) สมรสกับ ผัน (สกุลเดิม สินธุสาร) มีบุตรธิดา ๕ คนบุตรได้แก่ สุรเทิน และ ประธาน มีธิดาชื่อ พิศพรรณ ประไพ และประภา มีบุตรธิดากับภรรยาชื่อ สมบูรณ์ ได้แก่ นายแพทย์มณเฑียร พันเอกฐิติ บุณฑริก และตาบทิพย์ |
 |
หน้า 61
|
 |
|
สายเจ้าคุณพระราชพันธุ์นวล
|
