สำเร็จการศึกษาจากโรงเรียนราชวิทยาลัย และโรงเรียนกฎหมายกระทรวงยุติธรรม สอบได้เนติบัณฑิต เข้ารับราชการ เมื่อ พ.ศ. ๒๔๖๑ เป็นผู้พิพากษากระทรวงยุติธรรม ผู้พิพากษาศาลโปลิสภา ผู้พิพากษาหัวหน้าศาลสระบุรี ศาลพระนครศรีอยุธยา พ.ศ. ๒๔๗๗ เป็นผู้พิพากษาศาลพระราชอาญา ศาลอุทธรณ์และศาลฎีกา ตามลำดับ ได้รับแต่งตั้งเป็นหัวหน้าคณะผู้พิพากษา ใน พ.ศ. ๒๔๙๖

หลังจากเกษียณอายุ ในพ.ศ. ๒๕๐๒ ได้รับแต่งตั้งให้เป็นกรรมการรับเรื่องราวร้องทุกข์ จนถึงอนิจกรรม เมื่อ พ.ศ. ๒๕๑๓ อายุ ๗๓ ปี ได้รับพระราชทานเครื่องราชอิสริยาภรณ์ ทุติยจุลจอมเกล้าวิเศษ มหาวชิรมงกุฎ และประถมาภรณ์ช้างเผือก

พระดุลยกรณ์พิทารณ์ (เชิด บุนนาค) สมรสกับนางดุลยกรณ์พิทารณ์ (ชิ้ม) ธิดานายฉ่า บุนนาค มีบุตรธิดา ๘ คน นับเป็นลำดับชั้นที่ ๗ บุตร ได้แก่ พงศ์พิทารณ์ (ชโย) ร้อยโทสายสุรีย์ และพลอากาศโทระวีวงศ์ เป็นต้น